วิทยาศาสตร์ เมื่อพูดถึงเลโอนาร์โด ดา วินชี สิ่งแรกที่นึกถึงคืออะไร น่าจะเป็นโมนาลิซาหรือเรื่องรหัสเลโอนาร์โด ดา วินชี ที่นำแสดงโดยทอม แฮงส์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดความประทับใจที่ลึกที่สุดของผู้คนที่มีต่อเลโอนาร์โด ดา วินชี ก็คือการที่เขาเป็นที่รู้จักในฐานะ จิตรกรที่มีความสามารถทางศิลปะที่ยอดเยี่ยม หรือ 1 ใน 3 ปรมาจารย์แห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาพร้อมด้วยชื่อเพิ่มเติม
แต่ความสำเร็จของเลโอนาร์โด ดา วินชีนั้นไกลกว่านั้น มีอัจฉริยะมากมายในประวัติศาสตร์ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่มีความสามารถรอบด้านเช่นเขา ความสำเร็จที่สูงในด้านต่างๆ ของเขาทำให้ผู้คนสงสัยว่าเขาถูกดัดแปลงโดยมนุษย์ต่างดาว เพราะการมองไปข้างหน้าของเลโอนาร์โด ดา วินชีนั้นโดดเด่นเกินไป และแนวคิดและการสร้างสรรค์ที่แปลกใหม่มากมายทำให้เขาดูเหมือนไม่ใช่คนในยุคนั้น
เขาเกิดในเมืองเล็กๆ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของฟลอเรนซ์ แม้ว่าครอบครัวของเขาจะไม่ถือว่ามีเกียรติแต่สภาพก็ยังดีมาก แต่เลโอนาร์โด ดา วินชีไม่ใช่ทายาทตามกฎหมายของพ่อของเขา ดังนั้น บางแหล่งกล่าวว่าเขาเป็นลูกนอกสมรสจริงๆ ดังนั้น ในฐานะลูกนอกสมรส เลโอนาร์โด ดา วินชีขาดความรักใคร่ในครอบครัว และความเป็นเพื่อนตั้งแต่ยังเด็ก
เขาไม่สามารถถูกส่งไปเรียนโรงเรียนภาษาละตินที่เป็นทางการได้ เมื่ออายุได้ 16 ปี เขาเดินทางไปฟลอเรนซ์เพื่อศึกษาการวาดภาพ และอาจารย์ของเขายังเป็นเจ้าของสตูดิโอของเขาชื่อ อันเดรอา เดล แวร์รอกกีโอ หลังจากดาวินชีทำงานที่นี่ได้ 8 ปี เขาก็ไปมิลานเพื่อเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง ในเวลานี้ความสำเร็จในการวาดภาพของเขาสูงมากแล้ว
แต่ดูเหมือนเขาไม่รีบร้อนที่จะทำให้ตัวเองมีชื่อเสียงในด้านนี้ เขาเริ่มสัมผัสกับแขนงต่างๆ มากมาย เช่น ทัศนศาสตร์ พลศาสตร์ ธรณีวิทยา คณิตศาสตร์ และกายวิภาคในชีวิตประจำวันแขนงต่างๆ นี้ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับการวาดภาพบนพื้นผิว แต่เลโอนาร์โด ดา วินชีสนใจมาก และจะนำคำถามไปถามนักวิชาการที่เกี่ยวข้อง
ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ใช่แค่รู้พื้นผิวของหลายๆ เรื่องเท่านั้น แต่ยังมีความเข้าใจและวิธีคิดเฉพาะตัวอีกด้วย ดังนั้น เมื่อมีคนแนะนำเขาในรุ่นหลังๆ พวกเขาจะเพิ่มชื่อมากมายเช่น สถาปนิก นักประดิษฐ์ นักธรณีวิทยา เป็นต้น หรือเรียกเขาว่า พหูสูตชาวอิตาลี อย่างไรก็ตาม การศึกษาทาง วิทยาศาสตร์ เหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากต้นฉบับของเขา
เขาไม่กระตือรือร้นที่จะแสดงให้โลกเห็นว่า ความสามารถรอบด้านของเขาในขณะนั้น เขาเสนออะไรกันแน่ที่ทำให้คนรุ่นหลังสงสัยว่าเขาไม่ได้เป็นของโลก แต่ถูกเปลี่ยนโดยมนุษย์ต่างดาว ประการที่ 1 จากมุมมองของดาราศาสตร์และฟิสิกส์ เขาเสนอว่าโลกไม่ใช่ศูนย์กลางของจักรวาลแต่เป็นดาวเคราะห์ธรรมดา
คุณต้องรู้ว่าปัญหานี้ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันมานานหลายร้อยปีในรุ่นต่อๆ มา ในวิชาฟิสิกส์เขาค้นพบหลักการของความเฉื่อยและอธิบายอย่างละเอียด ประการที่ 2 คือความสำเร็จทางกลไก เขาได้ใช้พรสวรรค์ในการวาดภาพของเขาอย่างเต็มที่เมื่อพิจารณาจากเนื้อหาของต้นฉบับ เขาวาดทุกสิ่งในจินตนาการลงบนภาพวาด
เฮลิคอปเตอร์หุ่นยนต์ ยานพาหนะเชิงกล เครื่องดนตรี เทอร์โมมิเตอร์ รถขุด และอื่นๆ ไม่ต้องพูดถึงอาวุธทุกชนิด เช่น ปืนใหญ่ 3 กระบอก เรือดำน้ำ รถถัง เป็นต้น หลายคนเชื่อว่าหากการออกแบบเหล่านี้ในภาพร่างของเขาเผยแพร่เร็วกว่านี้ คงจะเพียงพอที่จะทำให้วิทยาการก้าวหน้าไปอีกร้อยปี จากคำอธิบายข้างต้น
เราจะเห็นว่าเลโอนาร์โด ดา วินชีครอบคลุมหลากหลายสาขาในชีวิตของเขา และเป็นเรื่องน่าทึ่งที่เขาสามารถทำการวิจัยเชิงลึกในสาขาต่างๆ ได้ อย่างไรก็ตาม ในฐานะปรมาจารย์ด้านการวาดภาพ เพื่อให้ตัวละครในภาพวาดของเขาเหมือนมีชีวิตมากขึ้น เขาเลือกที่จะสัมผัสกับกายวิภาคศาสตร์ของมนุษย์และทำการวิจัยเชิงลึก
เป็นเรื่องที่น่าฉงน ในยุคนั้นการวาดภาพถูกมองว่าเป็นศิลปะ และศิลปะเป็นสิ่งที่สวยงามมาก ในขณะที่กายวิภาคเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม ดังนั้น ผู้คนจึงพูดติดตลกในภายหลังว่า สถาปนิกที่ไม่ต้องการเป็นนักกายวิภาคศาสตร์ ไม่ใช่จิตรกรที่ดี ในช่วงฤดูหนาวปี 1510 และ 1511 เลโอนาร์โด ดา วินชีและศาสตราจารย์ด้านกายวิภาคศาสตร์ มาร์อันโตนิโอ เดลลา ทอร์ ได้ทำการวิจัยทางกายวิภาคกับศพมากกว่า 20 ศพ
ในช่วงเวลานี้เขาได้วาดเนื้อเยื่อของมนุษย์ที่สังเกตได้หลากหลายในต้นฉบับของเขาเอง คาดว่ามีภาพสเก็ตช์มากกว่า 600 ภาพที่บรรยายถึงกระดูก อวัยวะ หลอดเลือด เป็นต้น ของมนุษย์ในบันทึกของเขา แน่นอนว่าต้องมีหัวใจอยู่ในอวัยวะเหล่านี้ มูลค่ากว่า เลโอนาร์โด ดา วินชี
ไม่เพียงดึงหัวใจที่สมบูรณ์เท่านั้นแต่ยังดึงโครงสร้างภายในด้วย ในจำนวนนี้มีเส้นใยกล้ามเนื้อที่ซับซ้อนมากที่เรียกว่ากล้ามเนื้อหัวใจชั้นนอก เกี่ยวกับบทบาทของกล้ามเนื้อหัวใจ ทราเบคิวลา นักวิทยาศาสตร์การแพทย์ในเวลานั้นยังไม่ได้ข้อสรุป ดังนั้น ปัญหานี้จึงเรียกอีกอย่างว่าปริศนาหัวใจที่เลโอนาร์โด ดา วินชีทิ้งไว้
จนกระทั่งมีการพัฒนายาแผนปัจจุบัน ด้วยความช่วยเหลือของอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง มนุษย์จึงไขปริศนานี้ที่รบกวนเรามาเป็นเวลา 500 ปีได้ นิตยสารเนเจอร์อธิบายว่ากล้ามเนื้อหัวใจ ทราเบคิวลา สามารถทำให้หัวใจสูบฉีดได้แรงขึ้นเมื่อสูบฉีดเลือด ซึ่งเทียบเท่ากับการเพิ่มพลังให้หัวใจเมื่อสูบฉีดเลือด ซึ่งช่วยให้เลือดไหลเวียนในร่างกายมนุษย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เห็นได้ว่ากล้ามเนื้อหัวใจ ทราเบคิวลา ไม่ใช่ของตกแต่งที่จืดชืด แต่คุณต้องทราบว่าผลการศึกษานี้ได้มาจากการใช้ภาพคลื่นสนามแม่เหล็กหัวใจหลายหมื่นภาพ ควบคู่ไปกับระบบการรับรู้และวิเคราะห์ปัญญาประดิษฐ์ เมื่อ 500 ปีที่แล้วสามารถค้นพบโครงสร้างดังกล่าวได้โดยการผ่าศพ แม้ว่าเขาจะไม่ได้อธิบายถึงประโยชน์ของโครงสร้างนี้ในต้นฉบับ แต่ก็มีบทบาทสำคัญในการศึกษาอวัยวะหัวใจในยุคต่อมาอย่างไม่ต้องสงสัย
ด้วยเหตุนี้เขาจึงเป็นที่รู้จักในฐานะบรรพบุรุษของสรีรวิทยาและกายวิภาคศาสตร์สมัยใหม่ จากมุมมองของความสำเร็จมากมายเขาสมควรได้รับ อย่างไรก็ตาม ความล้าหลังของเวลายังคงมีอิทธิพลต่อเขาอยู่บ้าง แม้ว่าเนื้อเยื่อของมนุษย์ที่เขาวาดออกมาจะดีมากในเวลานั้น และไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ โดยทั่วไปมดลูกที่เขาวาดในภาพร่างที่อธิบายถึงพัฒนาการของทารกในครรภ์ ดูเหมือนดอกไม้ที่กำลังบาน ซึ่งขัดกับสามัญสำนึกอย่างสิ้นเชิง
บทความที่น่าสนใจ : ยาหลอก อธิบายศึกษาข้อมูลว่ามันคืออะไรและผลกระทบของมันคืออะไร
